De bedenkers van het omstreden Green Happiness-dieet, Tessa Moorman en Merel von Carlsberg, gaan in de tegenaanval. Ze verwerpen de kritiek dat hun ‘lifestyle-dieet’ extreem en niet normaal zou zijn. Hun critici zouden het boek niet of niet goed te hebben gelezen.
Het Voedingscentrum waarschuwde deze week tegen het populaire dieet. Het kan gevaarlijke tekorten aan voedingstoffen en onherstelbare schade veroorzaken, meent het Voedingscentrum.
Tessa Moorman en Merel von Carlsberg, de diëtisten die The Green Happiness bedachten, proberen op hun site af te rekenen met de kritiek die op ze neerdaalden. Drie punten uit hun verweer:
1. De hoeveelheid eiwitten in het dieet zou veel lager zijn dan een volwassene nodig heeft.
“Gemiddeld moet volgens de Gezondheidsraad bij volwassenen ten minste zo’n 10 procent van alle calorieën afkomstig zijn uit eiwit. (…) De hoeveelheid calorieën uit eiwitten op een gemiddelde dag in de menusuggesties in Your 50 Days of Green Happiness is ongeveer 12 procent van de totale calorie-inname (…), ten minste in lijn met het minimum dat de Gezondheidsraad aanbeveelt.”
2. Het Voedingscentrum stelt dat het dieet weinig gebruikmaakt van graanproducten, zuivelvervangers en peulvruchten. Ook zouden de menusuggesties geen noten, vlees, vis, ei en zuivel bevatten.
“Dat klopt niet. De basis van onze gerechten zijn verse, onbewerkte plantaardige voedingsmiddelen. In de gerechten wordt veel gebruikgemaakt van groenten en fruit in combinatie met complexe koolhydraatbronnen, zoals aardappels, rijst, quinoa, boekweit en havermout. Ook noten en zaden vind je terug in onze menusuggesties, net zoals peulvruchten. In de dagmenu’s worden opties gegeven voor het toevoegen van vlees of vis.”
3. Op de langere termijn zou een tekort aan een of meer voedingsstoffen kunnen ontstaan, zegt het Voedingscentrum.
“Wat het Voedingscentrum bedoelt met ‘langere termijn’ is ons niet duidelijk gemaakt. Ons boek heet Your 50 Days of Happiness en dat is wat ons betreft best een korte termijn. Inzicht is nu, voor de lange termijn, niet beschikbaar. Zodra wetenschappelijke inzichten veranderen, nemen wij die inzichten natuurlijk ter harte.”
Moorman en Von Carlsberg gaan ook in op de hoeveelheden vitamine B12, vitamine D, jodium en calcium die gebruikers van hun dieet binnenkrijgen. Daarin maken ze het onderscheid tussen inname en opname. Ook adviseren ze gebruikers hun vitaminewaardes te laten checken. Aan de hand van deze waardes kunnen ze (‘onder begeleiding van een arts of therapeut’) besluiten eventuele tekorten aan te vullen.
De diëtisten zeggen, ‘ook al vinden we niet alle kritiek leuk’, dankbaar te zijn ‘dat we in korte tijd zo’n grote groep mensen hebben kunnen bereiken en dat het onderwerp bewust eten een enorme aanhang heeft’.
Klinisch epidemioloog Liesbeth Oerlemans, diende vorige maand een klacht in tegen de twee auteurs bij de NVD, de beroepsvereniging van diëtisten. Ze wijst het verweer van Moorman en Von Carlsberg van de hand. “Als professional is overal doorheen te prikken,” zegt ze tegen RTL.
Ze beschuldigen hun tegenstanders ervan het boek niet of niet goed te hebben gelezen. “Maar dat hebben we juist wel”, zegt Oerlemans. “Ze doen heel nonchalant in de antwoorden. Dan hoor je: ‘wij weten het niet’, of ‘dat is onze mening’. Daar heb je niets aan. Als je als diëtist zegt te werken, moet je je baseren op feiten.”